Osteochondroza

Osteochondroza to pojęcie używane do oznaczenia grupy chorób związanych ze zmianami zwyrodnieniowymi i dystroficznymi w strukturach kręgosłupa. Przede wszystkim cierpią krążki międzykręgowe, a wraz z rozwojem choroby same kręgi. Zwyrodnieniowe są to zmiany związane z procesami zużycia tkanek, starzenia, utraty pierwotnych właściwości oraz dystroficzne – zmiany spowodowane zaburzeniami odżywienia tkanek. Tak więc termin osteochondroza łączy większość patologii kręgosłupa o charakterze niezapalnym.

Kręgosłup stanowi kręgosłup szkieletu, łącząc różne części układu kostnego. Podtrzymuje głowę, przyczepione są do niej żebra i mięśnie. Rdzeń kręgowy przechodzi przez kręgosłup, przez który mózg jest połączony z różnymi częściami naszego ciała. Człowiek jest jedynym dwunożnym stworzeniem na świecie, a kręgosłup jest zaprojektowany tak, aby zapewniał dwunożną lokomocję. Dlatego kręgosłup ma zakrzywiony kształt, przypominający literę S alfabetu łacińskiego i nie jest sztywnym prętem, ale złożoną strukturą składającą się z połączonych ze sobą elementów - kręgów. Taka budowa kręgosłupa pozwala nam wykonywać różnorodne ruchy, być elastycznym i amortyzować wstrząsy i wstrząsy. Funkcję amortyzatorów pełnią krążki międzykręgowe - warstwy chrzęstne składające się z jądra miażdżystego i otaczającego je pierścienia włóknistego. Jądro przejmuje obciążenie i je absorbuje, a pierścień włóknisty zapobiega spłaszczeniu jądra pod naciskiem.

Spadek elastyczności krążków międzykręgowych może stać się początkiem wielu problemów. Nie mogąc wytrzymać obciążenia, krążki międzykręgowe zaczynają się deformować, kręgosłup traci swój prawidłowy kształt. Postęp choroby prowadzi do dalszego niszczenia krążków międzykręgowych, pęka włóknisty pierścień, kręgi wchodzą ze sobą w silny kontakt, możliwe staje się uszczypnięcie nerwów łączących rdzeń kręgowy z różnymi częściami ciała. Tak rozwija się osteochondroza. Występują przepukliny międzykręgowe i często rozwija się stan zapalny. Pozbawione amortyzacji kręgi mogą się spłaszczyć, a ich stawy tworzą razem bliznowate i kostne narośla.

Osteochondroza jest jedną z najczęstszych chorób. Częściej występują tylko choroby sercowo-naczyniowe. Według niektórych szacunków co drugi mieszkaniec planety cierpi na osteochondrozę. Osteochondroza występuje częściej u kobiet, ale u mężczyzn jej objawy są średnio bardziej bolesne.

Czym jest osteochondroza

Osteochondroza dotyka różnych części kręgosłupa. W zależności od tego, który dział najbardziej ucierpiał, są:

• osteochondroza lędźwiowa - występuje najczęściej;
• szyjny - zajmuje drugie miejsce pod względem „popularności";
• sakralny;
• skrzynia;
• powszechna osteochondroza, w której kilka części kręgosłupa jest dotkniętych jednocześnie;
• patologie krzyżowe (lędźwiowo-krzyżowe lub szyjno-piersiowe).

Przyczyny osteochondrozy

Przyczyny osteochondrozy są dość zróżnicowane.

Po pierwsze, wraz z wiekiem stopniowo traci się elastyczność krążków międzykręgowych. Oznacza to, że nasze plecy wymagają szczególnej uwagi. Przedłużony pobyt w pozycji powodującej przekrzywienie kręgosłupa może spowodować nieodwracalne zmiany. Należy unikać siedzenia w pozycji asymetrycznej, walczyć z nawykiem leżenia tylko z jednej strony, nosić ładunek (np. torbę) tylko w jednej ręce.

Siedzący tryb życia ma szkodliwy wpływ na zdrowie kręgosłupa. Ruch jest konieczny, jednak aktywność fizyczna powinna być umiarkowana. Kręgosłup powinien mieć możliwość powrotu do zdrowia po obciążeniu, a także wskazane jest unikanie urazów, które również prowadzą do rozwoju patologii kręgosłupa.

Druga grupa przyczyn związana jest z zaburzeniami metabolicznymi i niedożywieniem. Jedzenie bogate w węglowodany i tłuszcze nasyca organizm kaloriami, których my, w naszym siedzącym, miejskim życiu, często po prostu nie mamy gdzie spędzić; w efekcie energia odkładana jest w postaci tkanki tłuszczowej, tworząc nadwagę. Otyłość to zwiększone obciążenie kręgosłupa, co prowadzi do rozwoju osteochondrozy. Ponadto taka dieta zwykle zawiera niewystarczającą ilość pierwiastków śladowych (wapnia, potasu, fosforu, magnezu, manganu i innych), które są tak niezbędne do wzmocnienia tkanki kostnej. Nadwaga jest często spowodowana chorobami endokrynologicznymi. Jednocześnie naruszenie metabolizmu energetycznego, wodnego lub mineralnego może również negatywnie wpłynąć na tkanki zaangażowane w budowę kręgosłupa.

Czynnikami przyczyniającymi się do rozwoju osteochondrozy mogą być:

• płaskostopie;
• zmiany hormonalne;
• choroba zakaźna;
• miejscowe zaburzenia krążenia,

a także kilka innych czynników.

Objawy osteochondrozy

W początkowej fazie osteochondrozy nie ma wyraźnych objawów. Można założyć rozwój osteochondrozy w przypadku:

• tępy ból pleców (w obszarze dotkniętego obszaru kręgosłupa);
• uczucie ciężkości w plecach, ciągłe napięcie mięśni kręgosłupa;
• drętwienie mięśni, pojawienie się „gęsiej skórki". W takich przypadkach zwykle mówi się, że „plecy są zdrętwiałe";
• chrupnięcie podczas obracania ciała i szyi;
• ból głowy, zawroty głowy, szum w uszach (zwykle z osteochondrozą szyjną);
• bóle w okolicy klatki piersiowej (zwykle z osteochondrozą klatki piersiowej).

Przy pierwszym pojawieniu się takich objawów wskazane jest zbadanie przez neurologa.

Dalszy rozwój choroby objawia się objawami, które niosą ze sobą znaczny dyskomfort:

Ból pleców

W plecach (wzdłuż kręgosłupa) występują silne bóle. Ból może promieniować do kończyny.

Drętwienie palców

Typowym objawem osteochondrozy jest drętwienie palców rąk i nóg.

Ograniczenie aktywności ruchowej

Nawet przy minimalnym wysiłku fizycznym ból wzrasta (na przykład w wyniku drżenia i wstrząsów podczas podróży w transporcie). Ból prowadzi do znacznych ograniczeń mobilności i aktywności ruchowej.

Metody diagnozy osteochondrozy

Główną rolę w diagnostyce osteochondrozy odgrywają badania instrumentalne: radiografia, tomografia komputerowa, MRI.

Może być konieczne potwierdzenie, że obserwowane objawy nie są spowodowane innymi schorzeniami. W celu diagnostyki różnicowej wykonuje się ogólne i biochemiczne badanie krwi, ogólne badanie moczu oraz badanie ultrasonograficzne narządów wewnętrznych.

RTG kręgosłupa

Zdjęcia rentgenowskie są brane z problematycznych obszarów kręgosłupa. Który oddział należy zbadać, ustalany jest na podstawie skarg pacjenta.

Tomografia komputerowa (CT)

Tomografia komputerowa (MSCT) umożliwia uzyskanie bardziej informacyjnego obrazu procesów patologicznych i określenie stopnia ich nasilenia. W szczególności MSCT umożliwia wykrycie przepukliny międzykręgowej.

Tomografia komputerowa jest wykonywana, gdy dane rentgenowskie są niewystarczające.

Rezonans magnetyczny (MRI)

MRI jest najbardziej informacyjną metodą diagnozowania osteochondrozy. W niektórych przypadkach (na przykład przy podejrzeniu osteochondrozy kręgosłupa piersiowego) nie można zrezygnować z MRI. Rezonans magnetyczny umożliwia wizualizację chrząstki i tkanek miękkich, na podstawie której można jak najdokładniej zlokalizować źródło problemów i ustalić przyczynę choroby.

Metody leczenia osteochondrozy

Wskazane jest jak najwcześniejsze rozpoczęcie leczenia osteochondrozy, ponieważ zmiany patologiczne w kręgosłupie są w większości przypadków nieodwracalne. Dlatego leczenie ma na celu przede wszystkim wyeliminowanie bólu i zapobieganie dalszemu rozwojowi choroby.

Przebieg leczenia jest z reguły złożony i jest przepisywany indywidualnie, w zależności od stanu pacjenta. Klinika wykorzystuje do leczenia osteochondrozy:

Farmakoterapia

Przede wszystkim leczenie ma na celu zatrzymanie (wyeliminowanie) zespołu bólowego. Stosowane są leki przeciwzapalne i zwiotczające mięśnie (leki rozluźniające mięśnie).

Ponadto w leczeniu osteochondrozy stosuje się leki poprawiające krążenie krwi, chondoprotektory (leki przywracające tkankę chrzęstną), preparaty witaminy D i wapnia.

Masaż

Masaż na osteochondrozę łagodzi napięcie mięśni, stymuluje przepływ krwi w kręgosłupie i poprawia procesy metaboliczne. Służy to wzmocnieniu kręgów i krążków międzykręgowych, tłumieniu stanów zapalnych i zmniejszaniu bólu.

Fizjoterapia

W przypadku osteochondrozy stosuje się takie metody fizjoterapii jak elektroforeza, fonoforeza, UHF, magnetoterapia.

Refleksologia

Refleksologia dla osteochondrozy jest stosowana jako dodatkowa metoda terapeutyczna. Akupunktura pomaga łagodzić ból, zmniejszać stany zapalne, normalizować krążenie krwi i zwiększać działanie stosowanych leków.

Fizjoterapia

Fizjoterapia osteochondrozy ma na celu przede wszystkim wyeliminowanie bólu i przywrócenie ruchomości kręgosłupa. Stosuje się zestaw specjalnie dobranych ćwiczeń.

Zapobieganie osteochondrozie

W profilaktyce osteochondrozy lekarze kliniki zalecają:

• utrzymać prawidłową postawę. Postawa to zwykła pozycja ciała podczas stania. Idealnie głowa i plecy powinny znajdować się w tej samej pionie, ramiona powinny znajdować się na tym samym poziomie, żołądek jest wciągnięty, a klatka piersiowa uniesiona. Przyzwyczajenie ciała rozwija się poprzez ćwiczenia, dlatego należy monitorować postawę - nie garbić się ani nie garbić;
• prowadzić aktywny tryb życia, uprawiać gimnastykę;
• warto powiesić na poziomym drążku - gdy kręgosłup jest rozciągnięty;
• spać na twardym materacu. Wskazany jest zakup materaca ortopedycznego i poduszki;
• przestrzegaj zbilansowanej diety, jedząc pokarmy zawierające wystarczającą ilość witamin i minerałów.